quinta-feira, 12 de novembro de 2009

MECALIA AT. NOVÁS 27-30 EL CANARIO CATERING


























Nova derrota. A boa nova a volta de herbelho ós campos de jogo. Ánimo herbelho, ánimo Novás!

segunda-feira, 26 de outubro de 2009

domingo, 4 de outubro de 2009

Atl.Novás 33 - 28 Calvo Xiria

Um encontro igualado até o minuto 40 da segunda parte onde o Novás conseguiu alonxar-se no marcador cum bo jogo e umha defesa mais que aceptável. Este é o caminho a seguir durante a tempada... O vindouro partido na casa será contra o Chapela quem em principio é o nosso mais directo rival. Sempre Novás!

quinta-feira, 1 de outubro de 2009

Pimeiras duas jornadas.

Primeiro pedir desculpas os pocos seguidores deste blogue já que tivemos certos problemas co tema das actualizaçons mais semelha que já esta arranxado. Neste tempo o Novás jogou dous encontros, o primeiro em Gijom onde ganhau 18-27 cumha gram defesa e um David Amor explendido. No segundo encontro impugemo-nos 37-28 contra o S.A.R, num encontro mais ou menos sinxelo. Aupa Novás.

quinta-feira, 17 de setembro de 2009

Começa a liga.


Este sábado o Novás medira-se contra o Xixóm em terras asturianas. É mui importante começar ganhando já que sempre da um ponto de confiança. Apesares de que já esta adestrando cotidianamente Pablo Herbelho nom poderá estar presente e ficará aqui sem forçar a máquina, algo mais que lógico. O encontro disputara-se as 19:30 no Palacio de deportes de Xixóm. Este ano como sempre Xuventudes Vermellas estará na bancada animando dende o primeiro minuto de jogo o Atl.Novas sejamos 3 ou 30. Também queremos animar a mocidade a que se junte connosco có obxetivo de atinguir um melhor nivel de animaçom e dar vida as bancadas. Esta tempada é a nossa assim que só fica ganhar. Aupa Novás!

terça-feira, 25 de agosto de 2009

XXIII Festival da Poesia no Condado.


POETAS
- Anxo Angueira
- Xabier Xil
- Susana S. Aríns
- J. Alberte Corral
- David Pobra
- Mario Regueira
- Dores Tembrás
- Carlos Santiago
- Brais Gonzlález
- Manolo Pipas
- Alberte Momán
- Filipa Leal
- Oscar Mourave

GRUPOS
- Covalblu
- Quempallou
- Skárnio
- Jon Luz (Cabo Verde)
- Rebeliom (Hip-hop + Dj's)
Para mais informaçom visitar o enlace: http://www.scdcondado.org/festival.htm

segunda-feira, 24 de agosto de 2009

XII Trofeo concello de O Rosal: Atl.Novás 26 - 30 Cangas

Encontro de probas para o Atl.Novás e o novo adestrador, Abel González, também se estrearom David López, cum bo partido em defessa, e o novo porteiro da canteira Diego, que tivo a oportunidade de jogar e parar alguns lanzamentos. Perdemos mas com duas semanas de adestramento e contra um equipo de Asobal polo que o resultado nom é deufraudante nem muito menos. O primeiro partido de liga o jogamos o 20 de setembro em Xixom (Asturies), porém, a equipa tem colher a forma necessária para comezar a tempada ganhando.

Para olhar a plantilha deste ano completa, elaborada por Muratovic, click aqui: http://atlnovas.mforos.com/1027133/8814714-dossier-mecalia-atl-novas-09-10/

quarta-feira, 15 de julho de 2009

Quinta ediçom da Jornada de Rebeliom Juvenil: Tempo de crise, tempo de luita


V JORNADA DE REBELIOM JUVENIL “TEMPO DE CRISE, TEMPO DE LUITA”
22h00 Manifestaçom desde a Porta Faxeira
23h30 Concerto no Parque de Belbis:
-Arenga (punk-rock galego)

-Kógito (ska galego)

-Kop (metal-hardcore-industrial catalán)

-Dios ke te crew (hip-hop galego)

sexta-feira, 10 de julho de 2009

quarta-feira, 8 de julho de 2009

Novas iniciativas de Siareir@s Galeg@s, jornadas e manifestaçom.

O passado fim-de-semana reunírom-se na capital da Galiza membros do nosso colectivo para concretarem novas iniciativas a favor das selecçons nacionais galegas.

Perante à ofensiva espanholista da Junta do PP que chega também ao ámbito desportivo o nosso colectivo propom a organizaçom de actividades populares tanto de formaçom e lazer como de reivindicaçom.

Assim, após as declaraçons do novo Secretário Geral de Desportos, um homem que nem é galego e que nom tem nengum tipo de complexos à hora de dizer que de selecçons galegas nada, o PP e o pro-espanhol presidente da Federaçom Galega de Futebol cozinhárom a organizaçom do jogo da selecçom imperialista espanhola na nossa Terra.

Porém, se o PP pretendia que fóssemos ficar calados estava muito enganado.

Siareir@s está a preparar umhas jornadas na cidade de Vigo para o dia 29 de Agosto em que se promoverá o desporto popular galego, a formaçom com a organizaçom de palestras e um concerto em apoio às selecçons galegas.

Aliás, para o dia 5 de Setembro, dia do jogo de Espanha na Corunha, Siareir@s convocará umha manifestaçom para exigir à volta da selecçom galega e para mostrar à sua repulsa à presença da selecçom espanhola na Galiza.

Mais umha vez vemos enquanto o nacionalismo espanhol representado polo Partido Popular, nom tem nengum tipo de vergonha à hora de marginar todo o que cheire a galego e primar o que seja castelhano-espanhol, o nacionalismo galego recém saído do governo media e mede cada palavra em relaçom à oficialidade das nossas selecçons e promovia eventos espanhóis como a Vuelta ciclista em troca de apostar sem complexos polo desporto nacional galego. Umha boa liçom que se calhar ajuda aos de Guilherme Vasques a nom perderem votos no futuro...

quarta-feira, 1 de julho de 2009

28 de Julho dia do Orgulho LGTB.

Companheir@s do Baixo Minho o passado dia 27 pendurarom na alameda de A Guarda umha faixa em honor o dia do orgulho de lesbianas, gays, transexuais e bisexuais. Neste ano nom se fixo como se tem acostumado outros anos, o percorrido polas ruas de Santiago por diversos inconvenientes. Mais sim que se figerom em algumhas comarcas pequenos actos coma este. Avante a luita contra a homofobia!




domingo, 28 de junho de 2009

Manifesto básico pola defensa da RTVG.

Contra a censura e a marxinación da música galega.

" Artigo 16 da lei 9/1984 da RTVG: A programación debe de estar inspirada na promoción e difusión da cultura e lingua galega “. Diante da eliminación da música galega do programa ABERTO POR REFORMAS , e en relación coa deformación e perversion dos seus contidos…

Consideramos que este programa viña sendo…

Un programa plural, aberto á cidadanía e participativo, como a sociedade na que queremos vivir e, precisamente por iso, um programa onde a música se vivía con vitalidade, intensidade e enerxía.

Un programa cun forte pulo dinamizador para a música que se está a facer hoxe na nosa lingua, no noso país, como un espello diario no que a xente preocupada pola música de calquer tendencia ollabamos unha realidade socio-cultural que está a transformar a historia da nosa música.

Un programa, enraizado na radio de todos e todas as galegas, cunha vocación pública fundamental, ofrecendo a música que se está a facer no nosso país como un ben público de interese xeral.

Un programa que axudaba a tecer os fios da rede socio-cultural da música galega, que nos relaciona ás persoas que facemos a música do século XXI coas persoas que queren gozar, emocionarse e vivir a música do presente.

Un programa que, durante os seus máis de 900 (¿?¿¿) días de emisión, día a día, fixo que –como recolle o Plan Xeral de Normalización da Língua Galega , aprovado por consenso polos tres partidos políticos maioritarios- o galego estivese vinculado e fose vivido por milleiros de persoas como referente de modernidade, como un motor de normalidade língüística cotiá.

Un programa que materializaba de forma sobresaliente a natureza e principios da propia CRTVG, no artigo primeiro da súa Lei de Creación: a promoción, difusión e impulso da lingua galega .

Un programa que, nun contorno social e mediático onde a cultura, a lingua e a música galega son minoritarias, minorizadas e desprezadas por múltiplos agentes sociais e institucionais, se baseaba na posta en valor da nosa cultura, a nosa lingua e a nosa música.

Un programa absolutamente xeneroso, respectuoso e honesto nas relacións humanas coa xente que está criar, a comunicar, a compartir, a impulsar, a gozar coa música deste país.

Un programa, ademais, aberto a culturas e músicas de todo o planeta, poñendo a música galega en relación -en pé de igualdade- coa doutras partes do mundo, con especial interese polas músicas irmás da Lusofonía.


...e por iso...

Entendemos que esta medida de eliminación da música en língua galega supón un paso máis na política de represión, empobrecemento e marxinación que os responsábeis políticos da Xunta de Galiza están a realizar contra a lingua e a cultura dos galegos e galegas.

Queremos denunciar, como xente preocupada pola nosa música e a nosa cultura, esta agresión dirixida –cunha intención política e simbólica evidente- contra un dos veículos de comunicación do movimento de Rexurdimento Musical que as novas xerazóns do mundo da música estamos a protagonizar, impulsado por unha sociedade que sabe valorar a sua criatividade.

Queremos posicionarnos e defender de forma decidida, belixerante e irrenunciábel a presenza da música galega na nosa Radio Pública.

Queremos dirixirnos á xente sensível coa nosa cultura e coa nosa música, para sumarse a esta denuncia, a esta reivindicación lexítima: A MÚSICA GALEGA DE VOLTA Á RÁDIO GALEGA!

Pedimos que se restableza un programa diario que de conta dos traballos musicais editados en galego e que conte cos seus protagonistas e que a nova programación non elimine contidos culturais propios en todas as súas variantes: música, cine, libros e arte en xeral.


domingo, 21 de junho de 2009

Una carta del cantante catalán Cesc Freixes, donde relata lo ocurrido en una mesa que recuenta votos en Barcelona.

Tras llegar de Girona, dónde ayer actuamos en el Bar El Círculo (por cierto, que guapo y que emotivo fue el concierto de ayer!), he pasado por el piso del Poble Sec. He tenido tiempo para comer y ducharme. Poco después, me llamaban los compañeros de Iniciativa Internacionalista, que necesitaban más personas para ir a supervisar el recuento de votos de las pasadas elecciones europeas. Hay muchas cosas que querría decir. Hoy, ha sido uno de aquellos días que realmente no acabas de creer el que está pasando...."
Me he dirigido, hacia las cinco de la tarde, a la sede que la Junta Electoral Provincial de Barcelona había instalado en un hotel de cuatro estrellas del centro de Barcelona. Es decir; con dinero público, el Estado se gasta una cantidad de dinero para hacer un recuento de votos que se podría celebrar, perfectamente, en un espacio público. La respuesta de algunos de los magistrados presentes: hacerlo aquí nos salo mucho más barato que hacerlo en un espacio público. De acuerdo. Y yo nací en Saturno.

El caso es que se trataba, sencillamente, de sentarse en una de las treinta mesas instaladas, para repasar que los números de las actas electorales (de cada mesa electoral) de la provincia de Barcelona coincidiesen con los números que hizo públicos el Ministerio de Interior, en relación a la cantidad de votos asignados a cada candidatura presentada.

No hacía ni un minuto que me había sentado en una mesa, en compañía de un representante de CIU y de uno del PP, para supervisar el recuento. De repente, responsables de la Junta Electoral me han venido a pedir alguna identificación. Por ley, según la normativa que hemos podido leer de la propia Junta Electoral, cualquier ciudadano puede acudir a este recuento. Pero resulta que, como aquel quien no quiere la cosa, hoy por la mañana habían acordado, de forma verbal, que sólo podrían entrar representantes de las candidaturas que llevasen algún tipo de acreditación, como la de los apoderados.

A mí esto no me parece del todo mal, más que nada porque hace falta cumplir una cierta cuota de disciplina organizativa, y demostrar que quien está presente en este recuento está representando alguna candidatura. Pero me parecería correcto si ellos mismos no empezaran a hacer cambios en la normativa. Cambios, además, según nos han afirmado, que se han efectuado de forma verbal, sin firmar ningún papel ni comunicarlo en ningún lugar. Indignante.

¿Qué ha pasado, exactamente? Pues que la única persona a la que no han dejado presenciar el recuento electoral he sido yo. Sabemos que otras personas han accedido sin acreditación ni ningún tipo de documento que los autorizara a entrar. No se les ha impedido la entrada. He aquí su hipocresía, su continuo goteo de criminalizaciones hacia personas que lo único que queremos es conseguir que haya transparencia y democracia verdadera en un proceso como este.
Entendemos, por lo tanto, que ha sido una demostración de exclusión democrática motivada por un trasfondo de prejuicio a través de una estética determinada. ¿Y después? Han avisado a tres patrullas de los Mossos d'Esquadra. ¿Estábamos alterando el orden público? Recordemos, también, que los uniformados han entrado con armas dentro de un espacio dónde lo tienen totalmente prohibido. Total, sólo estábamos pidiendo que los señores y las señoras de la Junta Electoral hiciesen cumplir su propia ley. Ni para esto sirven, esta pandilla de hipócritas. Sin que la cosa fuera a mas, nos han pedido que nos quedáramos en la zona de acceso público (?), para esperar la contestación a la denúnica que hemos presentado en el lugar (que, por cierto, tampoco nos han respondido). Han pedido el Documento de Identidad a algunos compañeros, para apuntar el incidente. ¿Incidente? El incidente se estaba cometiendo, desde las ocho de la mañana, en aquel hotel de cuatro estrellas del centro de la ciudad.
Votos nulos y en blanco que han desaparecido. Votos válidos que, por la fuerza de los funcionarios, han sido considerados como nulos. Cajas y más cajas de votos desperdigadas por la sala, sin que nadie, nadie, las estuviera vigilando ni controlando. Votos y papeletas por el suelo. Votos de partidos asociados a otros partidos. Recuentos parciales realizados con la presencia de dos representantes que, únicamente, revisaban los votos de los dos partidos a quienes defendían. Gritos y ruido cuando los representantes de Iniciativa Internacionalista exigíendo abrir los sobres con los votos nulos, obligación reglada por la ley española y que a la mayoría de mesas, allá dónde no había personas de II-SP, no se hacía. Criterios totalmente contrapuestos entre mesa y mesa para decidir qué era y qué no era un voto nulo.

Esta es la democracia española. No quieras ni saber qué han hecho con cada voto